Onda kada je plućno tkivo zdravo, u njegovom sastavu, nalazi se oko dvadeset procenata vode. Onda kada se pomenuta koncentracija vode u bilo kojoj meri poveća, to znači da je došlo do nastanka zdravstvenog problema koji se medicinski naziva edem pluća, a koji je u narodu poznatiji kao voda u plućima.
U toku razvoja zdravstvenog problema kakav je edem pluća, odnosno voda u plućima, sa normalnih dvadest procenata, koncentracija vode u plućnom tkivu može da dostigne i čak trideset procenata, što je za punih pedeset procenata više nego pri normalnim okolnostima, u okviru kojih su pluća zdrava.
U okviru stvaranja veće koncentracije vode u plućima, odnosno u okviru nastanka i razvoja zdravstvenog problema kakav je voda u plućima, do nakupljanja i do porasta količine vode, dolazi u regiji plućnih alveola.
Ono što je prvi problem koji nastaje nakon porasta koncentracije vode u plućima, jeste gubitak sposobnosti organizma da do plućnog tkiva dopremi optimalnu količinu kiseonika, kao i optimalnu količinu krvi.
Samim tim, pacijent kod kojeg počne da se razvija ovaj oblik zdravstvenog problema, počinje otežano da diše i gubi sposobnost dubokog udisanja vazduha. Takva činjenica, rezultira nastupanjem gušenja koje je jedan od prvih sigurnih simptoma vode u plućima, a koji se može razviti do toliko komplikovanog stadijuma da pacijenta dovode do okolnosti u okviru kojih je životno ugrožen. Razvoj simptoma koji se definiše kroz nastupanje gušenja, uslovljen je razvojem porasta koncentracije vode u sadržaju plućnog tkiva. Drugim rečima, što je koncentracija vode u sadržaju plućnog tkiva veća, to je razvijenije gušenje.
Osim po prisustvu gušenja, voda u plućima se može prepoznati i na osnovu prisustva brojnih drugih simptoma. O takvim simptomima, ali i o uzrocima nastanka vode u plućima, kao i o metodama lečenja ovog nimalo bezazlenog zdravstvenog problema, pisaćemo u nastavku teksta.
Voda u plućima – simptomi
Simptomi vode u plućima, razlikuju se u odnosu na fazu razvoja ove vrste bolesti. Naime, bolest kakva je edem pluća ili voda u plućima, može biti izražena kroz dve faze razvoja i to kroz akutnu i kroz hroničnu fazu razvoja.
Akutna faza razvoja vode u plućima, zapravo predstavlja početnu fazu razvoja ove bolesti, dok hronična faza razvoja vode u plućima, predstavlja fazu u kojoj je ova bolest već uznapredovala i u kojoj je u značajnoj meri komplikovanija, a samim tim i praćena komplikovanijim simptomima.
Simptomi akutne faze vode u plućima:
U okviru akutne faze razvoja vode u plućima, dolazi do manifestacije sledećih simptoma:
– Dolazi do pojave skraćenosti daha (pri manifestaciji ovog simptoma, pacijent gubi sposobnost postizanja dubokog udisaja vazduha i počinje da oseća nedostatak vazduha u unutrašnjosti pluća. Pri pokušaju pacijenta da postigne dubok udisaj, nastaju kašalj i zadihanost),
– Dolazi do pojave gušenja.
– Javlja se bol u predelu grudnog koša,
– Javlja se osećaj blagog do intenzivnog osećaja pritiska u predelu grudnog koša,
– Dolazi do pojave znojenja koje najčešće nastaje naglo i koje se ne može povezati sa prisustvom uticajnih faktora kao što su visoka temperatura u prostoru ili izlaganje prekomernom fizičkom naporu,
– Javlja se vrtoglavica,
– Nastupa uznemirenost čitavog organizma.
U okviru hronične faze razvoja vode u plućima, dolazi do manifestacije sledećih simptoma:
– Vene koje se nalaze u vratnoj regiji, postaju nabrekle i primetno naglašene,
– Dolazi do nastanka i do razvoja hroničnog umora,
– Pojava kašlja koji je u velikom broju slučajeva praćen penušavim sekretom u čijem sadržaju je moguće uočiti i tragove sukrvice,
– Razvija se sklonost ka relativno čestom gubitku svesti,
– Znojenje čije je nastupanje postalo izraženo u okviru trajanja akutne faze bolesti, sada postaje još izraženije i pritom se takođe ne može povezati sa prisustvom uticajnih faktora kao što su visoka temperatura u prostoru ili kao što je izlaganje prekomernom fizičkom naporu,
– Javalja se česta otečenost nogu,
– Nastupanje gušenja koje je za razliku od gušenja koje je svojstveno akutnoj fazi bolesti, karakteristično po tome što češće nastaje u toku noći nego tokom dana i po tome što češće nastaje u fazi mirovanja nego u fazi izloženosti bilo kom obliku fizičke aktivnosti,
– Nastupa strah od smrti koji je veoma često praćen kratkotrajnim, ali ponavljajućim paničnim napadima.
Ovi, upravo navedeni i opisani simptomi vode u plućima, smatraju se glavnim i osnovnim simptomima bolesti.
Međutim, u prisustvu iste bolesti, može doći i do manifestacije brojnih drugih, atipičnih simptoma. Takvi simptomi, međusobno se razlikuju i uslovljeni su prisustvom konkretnog uzroka koji je doveo do nastanka i do razvoja vode u plućima.
Odmah po prepoznavanju bilo koje vrste simptoma vode u plućima, bez odlaganja i u što hitnijem roku, potrebno je obratiti se lekaru i od njega zatražiti pružanje adekvatne medicinske pomoć. Na taj način, vršite adekvatno i odgovorno pristupanje sopstvenom zdravlju i sebi dajete višestruko više šanse da uspešno i za kraći vremenski period dođete do potpunog izlečenja.
U protivnom, neodgovornim ponašanjem i ignorisanjem simptoma vode u plućima, možete usloviti razvoj kobnih posledica među koje se ubrajaju čak i trajni oblik oštećenja plućnog tkiva, ali i smrt.
Voda u plućima – uzroci
Bolest kakva je edem pluća ili voda u plućima, može nastati i može se razviti usled prisustva i delovanja različitih faktora koji se definišu kao uzroci ove bolesti.
Pritom, takvi faktori, odnosno uzroci nastanka ove vrste bolesti, mogu se odnositi ili na prisustvo određenih oblika oboljenja koja su razvijena u organizmu pacijenta, a u okviru kojih dolazi do porasta koncentracije vode u plućima ili na prisustvo nekih drugih stanja koja nisu povezana sa prisustvom bilo koje vrste oboljenja, a koja takođe dovode do porasta koncentracije vode u plućima.
Generalno, svi mogući uzroci nastanka vode u plućima, mogu se svrstati u dve kategorije, a to su uzroci koji imaju kardiogeno poreklo i uzroci koji imaju nekardiogeno poreklo.
Uzroci koji imaju kardiogeno poreklo, predstavljaju uzroke koji se odnose na različite oblike bolesti srca, dok uzroci koji imaju nekardiogeno poreklo predstavljaju uzroke koji se odnose na sve druge vrste bolesti, ali i na sva druga stanja koja ne predstavljaju bolest, ali koja takođe uzrokuju porast koncentracije vode u plućima.
Konkretnije, ovo su svi mogući uzroci nastanka i razvoja vode u plućima:
– Izraženost smetnji koje se odnose na funkciju srca (dve najčešće smetnje koje dovode do nastanka i do razvoja vode u plućima, a koje se odnose na funkciju srca, jesu izraženost srčane insuficijencije, to jest izraženost slabosti srca i izraženost komplikovanih oblika poremećaja srčanog ritma, u okviru kojih dolazi do porasta hidrostatskog pritiska u kapilarima koji su uključeni u sastav plućnog tkiva),
– Izraženost komplikovanih i neadekvatno lečenih infekcija koje zahvataju pluća, a koje su virusnog porekla,
– Izraženost posledica koje su nastale i koje su se razvile usled nepravilno sanirane upale pluća,
– Izraženost različitih komplikovanih i teških oblika povreda u predelu grudnog koša (to su recimo povrede koje se mogu zadobiti u okviru saobraćajnog udesa ili povrede koje se mogu zadobiti prilikom pada sa određene visine),
– Izraženost različitih oblika komplikovanih bubrežnih oboljenja,
– Izraženost delovanja određenih vrsta narkotika na organizam,
– Izraženost delovanja toksičnih materija na organizam,
– Izraženost delovanja određenih vrsta medikamenata na organizam,
– Izraženost posledica koje su nastale i koje su se razvile nakon prodiranja vode u unutrašnjost pluća (to su recimo posledice davljenja kojem je pacijent bio izložen),
– Izraženost dubljih i široko rasprostranjenih opekotina u predelu grudnog koša,
– Izraženost posledica koje su nastale i koje su se razvile nakon udisanja veće koncentracije dima (ukoliko se osoba na primer našla unutar prostorije koju je zahvatio požar).
Ono što je takođe važno napomenuti, jeste da se kod određenog procenta osoba, a koji se odnosi na osobe kod kojih je izražena urođena osetljivost pluća, bolest kakva je voda u plućima može razviti i kao posledica života na velikoj nadmorskoj visini.
Takođe, kod određenog procenta osoba, mada je reč o zaista malom procentu osoba, ova bolest može nastati i može se razviti i kao posledica prisustva genetske predispozicije za tako nešto.
Voda u plućima – lečenje
Postupak lečenja vode u plućima, oblikuje se nakon uspostavljanja jasne i pouzdane dijagnoze uzroka koji je doveo do nastanka i do razvoja bolesti.
Iz tog razloga, odmah po prepoznavanju bilo koje vrste simptoma vode u plućima, najvažnije je da se bez odlaganja i što hitnije obratite lekaru, kako bi lekar što pre mogao da vas podvrgne dijagnostičkim metodama, tačnije procesu utvrđivanja uzroka bolesti, a odmah zatim i procesu lečenja.
U dijagnostičke metode koje se koriste u cilju otkrivanja i definisanja jasnog uzroka vode u plućima, ubrajaju se mikrobiološke analize uzorka ispljuvka koji sadrži izvesnu količinu plućnog sekreta, zatim EKG pregled, utvrđivanje saturacije kiseonika u sadržaju krvi (saturacija je stepen zasićenosti) i rendgensko snimanje.
Ono što predhodi sprovođenju upravo pomenutih dijagnostičkih metoda, jeste detaljan razgovor između lekara i pacijenta u okviru kojeg je potrebno da pacijent što konkretnije upozna lekara sa stanjem u kojem se nalazi, to jest sa vrstom simptoma koje prepoznaje, kao i sa učestalošću manifestovanja takvih simptoma.
Nakon obavljanja detaljnog razgovora sa pacijentom, lekar pristupa sprovođenju dijagnostičkih metoda, a nakon toga pristupa i preciznom određivanju maksimalno prilagođenog postupka lečenja.
Postupak lečenja vode u plućima, najjednostavnije objašnjeno podrazumeva postupak lečenja oboljenja ili postupak saniranja stanja koje je u okviru sprovođenja dijagnostičkih metoda definisano kao uzrok koji je doveo do nastanka i do razvoja vode u plućima.
Sa smanjenjem intenziteta simptoma oboljenja ili sa smanjem intenziteta simptoma stanja koje je definisano kao uzrok vode u plućima, paralelno dolazi i do smanjenja koncentracije vode u plućima, kao i do smanjenja intenziteta simptoma koji prate prisustvo vode u plućima.
Ono što je pritom neizostavno napomenuti, jeste da će pacijent paralelno sa podvrgavanjem terapiji koja ima za cilj da sanira osnovni uzrok vode u plućima, biti podvrgnut i terapiji koja ima za cilj da deluje direktno na simptome vode u plućima.
Takva terapija, podrazumeva prvenstveno davanje kiseonika pacijentu. Davanju kiseonika pacijentu, pristupa se posredstvom upotrebe fleksibilnih cevčica koje se ubacuju kroz nos pacijenta, a koje su povezane sa aparatom koji otpušta kiseonik ili posredstvom upotrebe specijalne maske koja se stavlja na usta pacijenta, a koja je takođe povezana sa aparatom koji otpušta kiseonik.
Takođe, u cilju direktnog delovanja na simptome vode u plućima, potrebno je i da pacijent počne da konzumira predviđene doze medikamenata koji pripadaju grupi diuretika, a koji deluju tako što podstiču proces izbacivanja viška tečnosti najpre iz pluća, a zatim i iz celokupnog organizma pacijenta i to posredstvom čina mokrenja.
Pored medikamenata koji pripadaju grupi diuretika, neretko je potrebno i da pacijent konzumira određene doze medikamenata koji pripadaju grupi bronhodilatatora, a koji deluju tako što stimulišu normalnu funkciju pluća, ali i određene doze medikamenata koji ispoljavaju delovanje na snižavanje nivoa krvnog pritiska.
Celokupan proces lečenja vode u plućima, može trajati od nekoliko dana do nekoliko nedelja, u zavisnosti od konkretnog uzroka koji je doveo do nastanka i do razvoja ove vrste zdravstvenog problema, ali i u zavisnosti od mere u kojoj su simptomi zdravstvenog problema izraženi.
Voda u plućima – prirodno lečenje
Pored konvencionalnih metoda lečenja, postoje i brojne prirodne metode lečenja koje takođe veoma efikasno i što je najvažnije brzo mogu dovesti do saniranja simptoma vode u plućima.
Sa vama, podelićemo neke od najefikasnijih prirodnih metoda lečenja vode u plućima.
– Lečenje uz pomoć upotrebe crnog luka:
Uzmite jednu veću glavicu crnog luka, očistite je i isecite je na krupne komade (na oko 8 komada). Zatim, tako iseckan crni luk, ubacite u posudu sa oko 400 ml prethodno proključale vode. Ovako pripremljenu mešavinu crnog luka i ključale vode, upotrebite za inhaliranje i to tako što ćete najpre preko glave prebaciti peškir, a zatim glavu nagnuti direktno iznad površine posude i udisati isparenje vode u kojoj se nalazi crni luk. Prilikom udisanja isparenja, trudite se da dišete i na usta i na nos i da vam udisaji budu što dublji. Pritom, vodite računa o tome da isparenje ne bude previše vrelo, kako ne bi došlo do razvoja opekotina na vašem licu. Kako prilikom udisanja isparenja ne bi došlo do iritacije očiju, žmurite dok se inhalirate.
Opisani postupak, ponavljajte ujutru i uveče, dakle 2 puta dnevno i to svakodnevno, sve dok osećate da za tim ima potrebe, odnosno da simptomi vode u plućima nisu u potpunosti sanirani.
U cilju lečenja vode u plućima, crni luk možete upotrebiti na još jedan način, a to je sledeći način:
Uzmite oko 300 g prethodno očišćenog crnog luka i iseckajte ga što je moguće sitnije (poželjno bi bilo čak i da umesto seckanju, pristupite pasiranju crnog luka). Tako usitnjen crni luk, prelijte sa 500 ml belog vina, a onda mešavini dodajte i 100 g što kvalitetnijeg prirodnog livadskog meda. Sve navedene sastojke, dobro sjedinite mešanjem, a zatim mešavinu sipajte u staklenu teglu koju ćete moći hermetički da zatvorite. Kada ste i to uradili, sačekajte da mešavina u tegli odstoji 8 dana (u okviru tih 8 dana, svaki drugi dan, blago promučkajte teglu), a zatim, kada prođe 8. dan, mešavinu procedite kroz gustu cediljku. Proceđenu mešavinu, koristite kao prirodni lek protiv vode u plućima i to tako što ćete svakog dana, četiri puta na dan i to isključivo pre obroka, konzumirati po jednu supenu kašiku.
– Lečenje uz pomoć upotrebe mladog sira:
Tri puta dnevno, srednje debeo sloj mladog sira, namažite na površinu čiste pamučne tkanine. Zatim, to u vidu obloge nanesite direktno na leđa i to na onu regiju leđa na kojoj se nalaze plućna krila. Kada ste stavili oblogu, sačekajte da ona deluje tri sata pre nego što je skinete. Kada ste skinuli oblogu, sačekajte da prođe tri sata, a zatim ponovite isti postupak. Nakon što ste i drugi put upotrebili i skinuli oblogu od mladog sira, ponovo sačekajte da prođe tri sata, pre nego što na isti način upotrebite i treću oblogu. Kao i prethodne dve i treća obloga od mladog sira, treba da deluje tri sata.
Upotrebu ovakvih obloga, ponavljajte svakodnevno, sve dok za tim ima potrebe, odnosno dok ne primetite da je manifestacija simptoma vode u plućima prestala.
