Imunoterapija, predstavlja jednu od relativno novih terapijskih metoda koje se sprovode u cilju lečenja različitih oblika karcinoma.
Iako je relativno nova terapijska metoda, imunoterapija je do sada već pokazala izvanredne rezultate na polju lečenja različitih oblika karcinoma i shodno tome, ona se pored radioterapije i pored hemoterapije danas ubraja u red terapijskih metoda kojima se najčešće pristupa u cilju lečenja različitih oblika karcinoma.
Kako se do sada pokazalo u okviru medicinske prakse, neki oblici karcinoma, kao što je na primer karcinom debelog creva, kao što je karcinom pluća, kao što je karcinom bubrega i kao što je karcinom kože, odnosno melanom, posebno su osetljivi na delovanje imunoterapije i posebno uspešno se saniraju i leče upravo kroz postupak sprovođenja imunoterapije.
Kada su u pitanju drugi oblici karcinoma, oni se takođe mogu lečiti kroz postupak sprovođenja imunoterapije, ali u tom slučaju rezultati lečenja zavise od stadijuma razvijenosti karcinoma u trenutku započinjanja imunoterapije, kao i od činjenice da li se imunoterapija sprovodi kao jedina terapijska metoda ili su njenom sprovođenju priključene i druge terapijske metode, kao što su recimo gore pomenuta radioterapija ili hemoterapija.
Jedan značajan procenat medicinskih stručnjaka, smatra da je imunoterapiji kao obliku terapijske metode potrebno pristupiti onda kada se druge terapijske metode koje se takođe sprovode u cilju lečenja karcinoma pokažu kao nedovoljno efikasne i kada kao takve ne dovedu do potpunog izlečenja pacijenta koji boluje od karcinoma.
Zbog navedene činjenice, pristupajući različitim izvorima na kojima su dostupne informacije o imunoterapiji, naići ćete na teorije o tome da sprovođenju imunoterapije treba pristupiti u završnoj fazi lečenja karcinoma.
Međutim, ono što je potrebno da znate, jeste da se imunoterapija kao oblik terapijske metode zapravo može sprovoditi u doslovno svim fazama razvoje karcinoma.
Pritom, što je karcinom manje razvijen ili što je efikasnije saniran kroz sprovođenje drugih terapijskih metoda, to su veći izgledi da će sprovođenje imunoterapije rezultirati boljim rezultatima.
Kada su u pitanju pacijenti kod kojih je bilo koji oblik karcinoma kasno otkriven i dijagnostikovan i kada je samim tim njegov razvoj uznapredovao do te mere da na žalost ni jedna terapijska metoda ne može da dovede do njegovog izlečenja, tada se sprovođenju imunoterapije pristupa u cilju olakšavanja i produžavanja života pacijenta koji boluje od karcinoma.
Naime, kako se pokazalo i kako je više puta i dokazano, pacijenti kod kojih je bilo koji oblik karcinoma kroz svoj razvoj uznapredovao toliko da je neizlečiv, značajno mogu da poboljšaju kvalitet svog života i mogu da žive nekoliko meseci do šest meseci duže ukoliko se podvrgnu sprovođenju imunoterapije.
Ukoliko želite da saznate više o imunoterapiji, tačnije ukoliko želite da se upoznate sa informacijama koje se tiču načina na koji se sprovodi ovaj oblik terapijske metode, sa informacijama koje se odnose na iskustva pacijenata koji su imali prilike da se susretnu sa sprovođenjem ove terapijske metode i sa informacijama koje se odnose na cenu sprovođenja imunoterapije, predlažemo vam da tekst koji upravo čitate pročitate do samog kraja.
Imunoterapija – metoda
Kao oblik terapijske metode koja kao što smo to već i naveli ima za cilj da dovede do izlečenja karcinoma, imunoterapija se sprovodi kroz upotrebu mediamenata koji se prema načinu delovanja, to jest prema farmakološkim svojstvima mogu definisati kao inhibitori rampe.
Takvi medikamenti, u organizam pacijenta koji boluje od određene vrste karcinoma i koji želi da se podvrgne sprovođenju imunoterapije, mogu se uneti na više načina, ali se najčešće unose intravenski, to jest kroz direktno ubrizgavanje u krvotok.
Kada inhibititori rampe dospeju u krvotok, a samim tim i u unutrašnjost organizma pacijenta koji boluje od određene vrste karcinoma, oni počinju da deluju tako što imunološki sistem pacijenta prvenstveno čine sposobnim da prepozna prisustvo karcinoma i da počne da se bori protiv njega i to kroz pojačanu proizvodnju antitela koja direktno napadaju karcinom i razaraju njegove ćelije, uticajući na taj način na njegovo eliminisanje iz organizma.
Naime, bilo koji oblik karcinoma, u poređenju sa svim drugim vrstama oboljenja, opravdano se smatra najkomplikovanijom vrstom oboljenja iz jednog jedinog razloga, a to je njegova sposobnost da kada nastane u organizmu, razvije takozvani “rampa mehanizam”.
Uz pomoć “rampa mehanizma”, karcinom i to bilo koji oblik karcinoma, uspeva doslovno da se sakrije od imunološkog sistema i da tako opstaje u organizmu, šireći se u njemu i uništavajući ga.
Drugim rečima, bilo koji drugi oblik oboljenja, bilo da je reč o oboljenju koje je uzrokovano prisustvom patogenih bakterija u organizmu, o oboljenju koje je uzrokovano prisustvom određene vrste virusa u organizmu ili o bilo kom drugom obliku oboljenja, imunološki sistem jednostavno ume i može na vreme da prepozna i protiv njega na vreme može da počne da se bori, braneći na taj način organizam i “vodeći” ga do izlečenja.
Međutim, onda kada u organizmu nastane bilo koji oblik karcinoma, imunološki sistem to jednostavno ne ume i ne može da prepozna i samim tim ne može ni da započne proces odbrane organizma, niti organizam može da dovede do izlečenja.
Sve to, dešava se iz jednog jedinog razloga, a to je što karcinom kao što smo već i naveli kada nastane u organizmu, automatski razvija takozvani “rampa mehanizam” uz pomoć kojeg se sakriva od imunološkog sistema, sticajući na taj način sposobnost da opstaje, da se širi i da uništava organizam.
Onda kada se posredstvom sprovođenja imunoterapije u organizam pacijenta koji boluje od bilo kojeg oblika karcinoma unesu medikamenti koji deluju kao inhibitori rampe, prethodno pomenuti “rampa mehanizam” koji je razvio karcinom se doslovno ruši i na taj način, imunološki sistem postaje sposoban da prepozna prisustvo karcinoma.
Kada imunoliški sistem prepozna prisustvo karcinoma, on aktivira proizvodnju antitela koja počinju da deluju tako što napadaju ćelije karcinoma, uništavajući ih i eliminišući ih iz organizma pacijenta koji je podvrgnut sprovođenju imunoterapije.
U zavisnosti od oblika karcinoma koji je izražen u organizmu određenog pacijenta, u zavisnosti od faze razvijenosti takvog oblika karcinoma, ali i u zavisnosti od ukupnog zdravstvenog stanja pacijenta, zavisi koliko dugo i koliko učestalo će biti potrebno pristupati sprovođenju imunoterapije i zavisi koliko uspešno će delovati imunoterapija, kao oblik terapijske metode.
Takođe u zavisnosti od oblika karcinoma koji je izražen u organizmu određenog pacijenta i u zavisnosti od faze razvijenosti takvog oblika karcinoma, zavisi koja konkretno vrsta medikamenata koji pripadaju grupi inhibitora rampe će biti korišćena u postupku sprovođenja imunoterapije.
Kada su u pitanju određene vrste karcinoma kao što je na primer karcinom krvi to jest leukemija ili kao što je limfom, osim kroz upotrebu medikamenata koji deluju kao inhibitori rampe, imunoterapija se može sprovoditi i kroz upotrebu modifikovanih imunoćelija pacijenta koji boluje od prethodno pomenutih oblika karcinoma, a koji želi da se podvrgne sprovođenju imunoterapije.
U tom slučaju, iz sadržaja krvi pacijenta koji boluje od leukemije ili od limfoma, izoluje se određena koncentracija imunoćelija, koje se laboratorijski modifikuju tako da postaju sposobne da prepoznaju prisustvo karcinoma i koje se tako modifikovane ponovo vraćaju u krvotok pacijenta iz čijeg sadržaja krvi su prethodno izolovane.
Imunoterapija – iskustva
Na osnovu iskustava ogromnog broja pacijenata koji su bili podvrgnuti sprovođenju imunoterapije, opravdano se može zaključiti da je reč o izuzetno efikasnoj i delotvornoj terapijskoj metodi kojoj se pristupa u cilju lečenja karcinoma.
Širom sveta, poznati su primeri pacijenata koji su se recimo pre više od deset godina razboleli od određene vrste karcinoma, a koji su i danas živi, a veoma često i potpuno izlečeni od karcinoma upravo zahvaljujući sprovođenju imunoterapije.
Na osnovu primera takvih pacijenata, može se konstatovati da je imunoterapija terapijska metoda budućnosti, koja će ukoliko se dodatno i adekvatno usavrši, za izvestan broj godina moći da se proglasi terapijskom metodom koja kod većine obolelih od karcinoma konačno može dovesti do izlečenja ove opake vrste bolesti.
Bliski rođaci pacijenata kod kojih zbog suviše uznapredovale faze razvoja karcinoma, imunoterapija na žalost nije mogla da dovede do izlečenja i koji su na žalost preminuli, svedoče o tome da je takvim pacijentima ova terapijska metoda ipak značajno olakšala i koliko je bilo moguće produžila život.
Naime, čak i pacijenti kod kojih su izraženi najkomplikovaniji oblici karcinoma, mogu se osećati neuporedivo bolje ukoliko se podvrgnu sprovođenju imunoterapije.
Jedna od pozitivnih osobina imunoterapije koju je svakako potrebno i vredno uvrstiti u sadržaj ovog teksta, jeste potpuno odsustvo sklonosti ka izazivanju bilo koje vrste kontraindikacija.
Dakle, za razliku od svih ostalih terapijskih metoda koje se takođe sprovode u cilju lečenja karcinoma, imunoterapija ne izaziva nikakve kontraindikacije, bez obzira na činjenicu koliko učestalo i koliko dugotrajno se sprovodi.
Uz to, imunoterapija ne samo da ne izaziva nikakve kontraindikacije, već ujedno ni na koji način ne narušava ukupno zdravstveno stanje pacijenta.
Shodno takvim činjenicama, imunoterapija se može sprovoditi koliko god učestalo i koliko god dugotrajno da je potrebno, pa čak i kontinuirano i neprekidno, sve dok se pacijent oseća bolje i dok se u njegovom slučaju mogu primetiti efekti delovanja imunoterapije.
Imunoterapija – cena
S obzirom na činjenicu da je imunoterapija terapijska metoda koja se ne sprovodi trenutno, niti kratkoročno, već trajno i s obzirom na činjenicu da se unapred ne može odrediti koliko učestalo i koliko dugotrajno će biti potrebno pristupati njenom sprovođenju njena cena se automatski ne može jasno i precizno definisati.
Još jedan od razloga zbog kojeg se cena imunoterapije ne može jasno i precizno definisati, jeste to što se u zavisnosti od vrste karcinoma u okviru sprovođenja imunoterapije neretko upotrebljavaju različiti oblici inhibitora rampe.
Ipak, moguće je definisati i navesti prosečnu cenu imunoterapije.
Naime, za sprovođenje imunoterapije, potrebno je izdvojiti između 4.000 i 10.000 evra mesečno.
U određenoj meri, konkretna cena imunoterapije zavisi i od toga u kojoj konkretno medicinskoj ustanovi će se pristupiti njenom sprovođenju.
Takođe, cena imunoterapije, kod jednog određenog pacijenta, pri određenim okolnostima može varirati iz meseca u mesec.
Recimo, ukoliko se zdravstveno stanje pacijenta nakon mesec dana sprovođenja imunoterapije značajno popravi, tokom narednog meseca, može se pristupiti proređivanju tretmana imunoterapije. Samim tim, u tom slučaju, smanjuje se i visina novčanog iznosa koji je potrebno izdvojiti za sprovođenje imunoterapije.